sen gittin ya,
ben sana uzak,hasretine yakın yaşadım.
ve hep aynı kaldı gözlerimdeki yaşım.
yüreğimdeki acım.
anlaşılmaz oldu hayata açtığım savaşım.
kendime verdiğim sözü ise,
ne yazık ki tutamadım.
seni içimden atamadım,
ve seni,seni unutamadım.
hep bilinmez yollara çıktı ömrüm.
hep kendimi aradım,bulamadım.
ve ağladım.
sen gittin ya,
sende yaşayan beni senden çıkarıp.
ve beni sattın ya sensizliğe.
işte o gün sırtıma açtığın yara hiç kapanmadı.
ve yangını hiç durmadı.
oysa hatırlar mısın?
bizim olan tüm güzellikleri ve mutlulukları,
ben sana verirdim.
acıları ise kendime saklardım.
yaşamayı nefes almayı ben sana bağlardım.
ben bende değil sende yaşardım.
ama;
ama şimdi yüreğimde adım gibi bir VOLKAN
damarlarımda kinimle yoğrulan bir kan taşıyorum.
ve kinim bedenimde bir iğne ucu yer bırakmayna kadar da,
sana kin duymaktan inadına vazgeçmiyorum...
