SABIRLA BÜYÜTTÜK UMUDU
Yüreğimizle sevmiştik birbirimizi
El ele büyütmüştük sevgimizi
Sıcağın kavurucu, yorucu izinde
Sabır ve umutlarımızla yaptık nişanımızı.
Tükenmedi, bitmedi! Asla umutlarımız,
Yırtıcı idi aslanlar kadar duygularımız.
Nişanla birleşti, gömülen yüreğimiz.
Asya kadar oldu sevgimiz,
Ağrı kadar yüksekti sabrımız,
Çukurova kadar alçaktı gönlümüz.
Van’la ayrıldı yüzlerimiz,
Zelaldı, delaldı hayallerimiz,
Sabreylemişti umutlarımız,
Belirmişti… Ortaya çıkmıştı, çoğalan sevgimiz.
İki yıl geçti aradan,
Kısa ve kalın haberleşiyorduk Van’dan,
Hadi sen de ordan,
Düğün…… Evlenme zamanı mı aney?
Ben okuyorum, dedim ya okuyorum!
Aman bana ne? ….. ikna edemedim aneyi,
Netice itibariyle……
Aldık allı pullu, bembeyaz gelinlik içindeki gelini,
Yüreğimizi ortaya koyduk, her Anadolu genci gibi.
Sabırla büyüyen umutlarımız,
Guamp misali hayallerimiz.
Gerçek olmuştu artık evliliğimiz,
Gerçek…gerçek,ger,ge,ge,…g,g…
Yeni bir hayat başlamıştı ikimiz için,
Umutlarımız yeniden filizlendi.
Sabırla büyüttüğümüz, umut çiçeğimiz,
Sıcaktı nefesimiz, sıcaktı evimiz,
Sıcak,!....sımsıcaktı, sıkıydı sevgimiz.
Bir kör düğüm kadar, sıkı olması gerekirdi,
Çünkü biz!... Biz yüreğimizi koymuştuk ortaya.
Sevgimizi pekiştirecek birisi… Birisi gelecekti dünya ya.
Birisi birisi ah! O birisi, dağıttı yüreğimizi, evimizi,
Böldü uykumuzu, uykularımızı, hülyalarımıza girdi.
Rüyalarımıza geldi, bir kabus gibi,
Depremle çöken bir bina gibi,
Çöktü üstümüze- başımıza,
İndi ve indi bir balyoz gibi.
Yufka yüreğimizin-ikimizin üstüne!....
Yenildik ailece Furkan’ın (yunus’un) sakatlığına,
Strese kapıldık, bunaldık ve bunaltık.
İstemimizin dışında ağladık, ağlattık…
Ağladıkça kebp közüne, volkana, tandır sıcaklığına,
Döndü yüreğimiz.
Kalp atım sayımız yükseldi, nabzımız yükseldi.
Koyboldu!
Kayboldu umutlarımız,
Sabırla büyüttüğümüz,
O umutlarımız.
Stres, acı, bunalım
Doldu yastığımız yastıklarımız.
Sevmiştik, sevinmiştik,
Bir oğlumuz uluydu,
Sabırla büyüttük umudu,
Ama o hiç gülmedi,
Gülmedi
Konuşmadı, konuşmadı
Yürümedi
Yürüyemedi
Oynamadı
Oynayamadı
Algılamadı
Algılayamadı
İstemedi
İsteyemedi,
Sadece ağladı, ağladı, ağla,…,ağ,.., ağ..., ağ..,a..,a,,ah!
Allah sabır versin bize
Ve bizim gibilerine.
Amin!..Amin!..
Harun YILMAZ
Ekim 1999 / HINIS |
