KABRE MİSAFİR     Bir mayıs, ikibin gecesi Günün bir gece yarısı Kesilmişti ailemizin nefesi Bu gece, yaktı yüreğimizi Büktü bileğimizi Bizden biri misafir olu bu gece Sonsuz bir ayrılığa sebepti ecel Ayrıldı… Kabre misafir gitti. Kanuni ilahi idi, itti Hastanenin önünde bir hayat bitti. Duran bir yürek vardı! Duran! Kocaman bir yürek… Amcamın dünyasını değiştiren, bu yürek Doktorun teşhisi vardı: Kalp krizi… Çağrışmalar, bağrışmalar… Ardından ağıtlar yükseliyordu            İnliyordu hastanenin duvarları Yanıyordu yüreğim, Duran yüreğe sebep. Zifiri karanlıkta yükselen edalar Bitmek bilmeyen, sabahlar sedalar Göklere kadar uzanan bir sesle, Minarede selalar. Kefenini buluttan diktim; Kabre gidecek misafirin. Dualar dizdim gerdanına Alnında ışıldadı gençlik türküsü; Amcam kabre misafir bu gece. Düşleri berrak mı berrak Kara gözlerine sürme oldu geceler. Düşlerim berraklığı seyreyleyecek Ahirete perdelik eyleyecek. Meleklerle beraber, Kabre misafir amcam bu gece Unutmam, unutamam seni delice Bir dileğim var amca: Anıl ALLAH’ın katında rahmetlice Amin………     Harun YILMAZ 20 Haziran 2000 / HINIS