Her kabuk sıyrılır birgün yuvasından
Gönüldeki kabuk arsız bir çocuk
Yapışmış süt vermeyen memeye
Kirasını vermeden sağmış
İrin tutmuş alacalaşmışı
Bütün seferleri iptal etmiş
Yare giden yolları
Biçmiş nakış bilmeyen
Bir terzi gibi
Uzanan kolları
Tutulmayan kolları

TAMER SARI