“Feryad ü nalem işidüp ey yar kaçma gel
Yiğitsin alma ahımı zinhar kaçma gel”
Karanlığımı görüp ey yar, kaçma gel
güneşsin,bırakma perişan ,kaçma gel

“Gönlüm ein yıkub gider ol yar-ı seng-dil
Ardınca çağırur der ü divar kaçma gel”
Dallarımı kırıp gider o dil-i kandil
Ardından seslenir köklerim kaçma gel


“Çün çeşme vü pınar periler durağıdır
Çeşmümden ey Nigar-ı peri-var kaçma gel.”
Madem şeker tut-i laller durağıdır
O halde Dudağımdan ey tut-i kaçma gel!

“Ahmed tuduştı dud-ı dilinden sakın tutar
Ayine-i cemalüni jengar kaçma gel”
Hercai savruldu hasretinden gevher-i aşk
Cemalin bende, yoktur ayda gurur, kaçma gel