İDAM İsa çarmıha gerildi Çehresi semada Gülümsedi İsa Çiviler etinde değildi Kalbinden sarhoştu İsa İncinmedi  incinemezdi Allah’a gülümsedi İsa Acıdı yüce insan Çiviyi çakan ele Yükselmek hakkın, ey yüce ruh Makamdır dedik ya Makamdasın Güzeller güzelinin arkasındansın Ulu Mevla gösterir mi sır perdesini Kaç insan çarmıhta ey İsa Bilir misin ahir zaman Her insan çarmıhta Kimi tenden Kimi dinden Kimi âdemden geçmiş Şimdi çarmıkta hayvanlar asılı İsa Seni asanlar belki emir kuluydu Nedenleri ve niçinleri yoktu Şimdi bu garip soruysa Çarmığa insan talip Kaç kişi kaldı İsa TAMER SARI